Afscheid feest. Vertrek van Den Helder naar Vlissingen.
Met afscheid nemen breekt voor ons een nieuwe tijd aan waar we zolang naar hebben uitgekeken. Samen nieuwe plekken ontdekken en andere mensen ontmoeten
Wat hebben we naar deze dag uitgekeken en wat zijn we blij dat we afscheid mogen nemen van een grote getale familie en vrienden voordat we aan de reis van ons leven mogen beginnen. Eindelijk is het dan zover dat we bijna mogen vertrekken voor een lange zeilreis.
Het is voor ons fantastisch dat jullie dit samen met ons willen vieren. We bedanken de zeilvereniging HWN, waar we nog maar zo kort lid van zijn dat we dat hier mogen vieren.
We bedanken iedereen die bijgedragen heeft aan een prachtig cadeau dat we in zuid Engeland nog moeten ophalen.
Chris onze webmaster heeft alvast een foto van het vlot gemaakt met ons erin, we hopen natuurlijk dat het nooit nodig zal zijn!
We zullen het met liefde en zorg de hele reis met ons meenemen en denken aan hen die ons lief zijn.
Wat heerlijk dat er zoveel mensen zijn die dit feestje met ons mee willen vieren. Het maakt het afscheid nemen makkelijk en moeilijker tegelijk want het zal weer een tijdje duren voordat we sommige weer zullen zien. We weten nog niet hoelang we weg blijven. Martin denkt 4 jaar en ik wil wel 8 jaar wegblijven, we gaan het zien! wel komen we elk jaar voor een korte periode terug. Hopelijk komen er velen ons gedurende de reis eens opzoeken, jullie zijn welkom.
Er werd gediscussieerd, gekletst, moppen verteld een of meerdere drankjes gedronken de boot bekeken en nog veel meer.
Jong en oud leek zich wel te amuseren bij de goede zorgen van Willem, Jolanda, Marga, Mirjam, Rob en Maaike en alle anderen.
Waar zijn deze mede Breehorn zeilers mee bezig. Wij hebben hier niets van meegekregen, ook met het verwerken van de foto’s is bij mij geen lichtje geen branden. Jaren later vroeg Maarten, die een lege wijnfles in zijn handen houd of we iets vreemds op de boot zijn tegen gekomen. Het antwoord was nee. weer een paar jaar daarna vonden we in een klein vak naast de watertank bij een loodlijn, die we nooit gebruikt hebben, een lege wijnfles. Hartelijk dank voor een lege fles, Maarten en Thea, Klaas en Marijke en Gerrit en Liesbeth.
Soms moet je de dingen even van een afstandje bekijken, Of je nog wat wil drinken of net zoals je zus kijken of er nog wat lekkers is.
Niet alleen is er belangstelling voor ons, maar ook voor de boot, onze ziel en zaligheid zit erin het is een van het mooiste dat we tot stand hebben gebracht. Maar met elkaar zijn we nog blijer. Dit is ons onderkomen voor de komende jaren, groot genoeg en ook knus. Albert en Danny zitten aan de zij lijn.
Ank en Hans Bram zijn al 40 jaar vrienden van ons. Ank en ik woonden naast elkaar in een personeels bungalow toen we allebei in de verpleging werkte. Leuke jaren hebben we met elkaar gehad maar op een gegeven moment gaan de wegen uit elkaar en zeker als de afstand ook toeneemt. Maastricht en Noordwijk liggen niet naast elkaar. Maar we hebben elkaar toch weer gevonden. Hier zijn ze in gesprek met onze Havenmeester en barman.
Zittend Martin zijn broer Aad en zijn zus Lia. Staand Marleen en Robert en daarnaast bijna niet te zien onze website master Chris. Alle informatie die ik de wereld wil meegeven gaat hij voor mij op de website zetten.
Vrienden uit Deventer. Daarachter schoonzus, zus en dochter.
Schoonzus met haar man Albert en Frank 2 van mijn 4 broers.
Om nieuwe dingen in je leven toe te laten, moet je soms eerst oude dingen los moeten laten
Wat was het een fantastisch feest maar we konden niet direct uitgezwaaid worden omdat het vertrek nog een week uitgeteld moest worden in verband met dokters bezoek, voor een laatste controle voor het vertrek. Afgelopen Kerst waren we in Frankrijk en daar aangekomen werd ik direct naar het ziekenhuis gebracht i.v.m. een doorgebroken appendix, hetgeen niet zonder complicaties verliep. Een paar dagen na thuiskomst moest ik hier ook nog opgenomen worden in het ziekenhuis vanwege koorts. Nu na een laatste controle mogen we vertrekken.
17 mei 2011 is eindelijk alles klaar, nog een laatste boodschap en dan nog ben ik te laat en liggen we gevangen tussen de sluis en de brug want de Koninklijke Marine mag eerst naar huis. We worden nog uitgezwaaid door Willem de havenmeester en leden van de vereniging.
Via het IJsselmeer naar onze oude haven Durgerdam.
We gaan niet gelijk de zee op maar via het IJsselmeer om in Durgerdam ook afscheid te nemen bij het Y de vereniging waar we al 20 jaar lid van zijn. We wilde in Den Oever vis gaan eten maar doordat ik te laat was is het restaurant al gesloten. We overnachten bij de sluis en zeilen de volgende dag naar Enkhuizen en motoren naar Durgerdam.
De eerste stop is Durgerdam. Even gedag zeggen in de oude vertrouwde haven. Vele oude bekende ontmoeten we weer en iedereen wil weten hoe het met ons is en met de boot. Het is ook weer even geleden dat we hier waren. Nu is het alsof we niet weg zijn geweest. De afgelopen 2 jaar zijn we druk bezig geweest met het gereed maken van de Blue’s in Woudsend waar we toen woonde in een vakantie huisje en daarna met de verhuizing van Noordwijk naar een nieuw appartement in Den Helder. We regelen hier de laatste zaken en nemen dan weer afscheid. We gaan weer een stukje verder.
De laatste stop wordt de haven van IJmuiden om afscheid te nemen van Charles en Marjolein.
Er staat te veel wind in de haven voor de BBQ in de kuip, dan maar gezellig bij Charles en Marjolein op het balkon waar we heerlijk uit de wind zitten. Ook Chris en Marleen komen langs.
Zuidwest 6. We gaan niet over zee maar nemen de staande masten route binnendoor.
De volgende morgen is de wind gedraaid en die zal voorlopig tegenzitten. Wij vertrekken voor een zeereis maar ook de volgende mijlen gaan we over de binnen wateren. In Kats moeten we de kotter fok ophalen en dan gaan we bij Vlissingen de zee op.
We nemen de route via Sparendam en dan naar Haarlem. we hebben deze route veel gevaren toen we nog geen ligplaats hadden op het IJsselmeer. Vooral Haarlem heeft prachtige gebouwen staan aan het Spaarne maar ook mooie woonhuizen. De hele route komen we ontelbare windmolens tegen, vooral ter hoogte van Kinderdijk.
De leukste ontmoetingen zijn geheel onverwachts.
Als we in de Haringvliet sluis liggen, zien we dat we niet de enige vertrekker zijn. Bij het uitvaren van de sluis zie ik de naam van de boot, het is de “Friends” van Anita en Peter met hun 2 kinderen. Bij de Krammer sluis begroeten we elkaar. De Friends gaan via de Kanaal eilanden en wij via Zuid Engeland en dan naar Brest en verder langs de kust naar het zuiden. Pas in Noord Spanje zullen we elkaar weer zien.
Als we het zeil hebben opgehaald varen we via het Veers meer naar Vlissingen. We trakteren onszelf op een drankje en een etentje in het restaurant van de vereniging. Het is altijd weer gezellig om hier te zijn en bekende te zien.
Als we Vlissingen verlaten staat er windkracht 5 maar wel tegen en de stroom hebben we mee dus geen lekkere zee. Na de eerste klap hebben we het al gezien, dit is niet leuk en we zijn ook helemaal nog niet in geslingerd. Het wordt dus Breskens. De volgende dag gaan we naar Oostende. Deze plaats wil ik nooit overslaan. Gezellig winkelen en lekker eten en eten inslaan! Op 1 Juni om 15.30 u. vertrekken we voor een motortocht naar Brighton.