14 -We gaan verder naar het zuiden, west Portugal. 

Van Baione naar Viana do Castelo en Porto en weer terug naar Leixões 

Op 13-8-2011 vertrekken we naar Portugal. “Adios a la España avistada”. De zon schijnt en we varen rustig de baai uit.

Nog voor we de haven uit zijn, vragen we ons af wat dat voor een berg daar voor ons ligt die er niet was toen we hier aankwamen. Maar het is echt een dikke grote bewolkings balk.

Nog een laatste blik op de vesting van Baiona. Altijd is er tijd tekort om alles te zien, dus bekijken we nog maar even de buitenkant.

Nog even varen we in de zon maar al snel zien we helemaal geen kust meer en zal het zicht de rest van de tocht variëren van 100 meter tot een mile net genoeg om veilig door te gaan.

Vlak voor de haven van Viana do Castelo wordt het zicht beter en hoeven we niet op de radar naar binnen te varen.

Het stadje ligt aan de monding van de rivier. We moeten ver de rivier opvaren voordat we bij de jachthaven zijn maar dan liggen we wel weer in het centrum van de stad.

In Viana do Castelo houden we een wasdag. Het mist de hele morgen, waar je zelfs nat van wordt. In de middag is het weer droog en gaan we de stad in. Wat een verschil met Spanje, de sfeer is er totaal anders. Ook al is het zondag en feest met kermis een en braderie het is het net niet. We moeten helemaal weer omschakelen. Als we de volgende morgen uitvaren is het nog steeds mistig. Dat wordt weer een dag op de motor met weinig zicht..

Er zit wel iets meer beweging in de lucht maar de flarden mist zullen komen en gaan.

De motor heeft weer meer kuren die we ook hadden in de golf van Biskaje, steeds inhouden en dan weer normaal lopen. We dachten dat het lag aan een losse bout van de motorsteun en die is toen vastgezet. Wat is er toch aan de hand? Niet helemaal happy lopen we de Rio Douro binnen. We maken ons toch wel zorgen om de motor.

De rivier opvaren is best wel mooi en afwisselend. De rechter oever heeft meer groen en een landhuis. Meer naar de brug neemt de bebouwing toe en daar moeten ook een paar Port huizen staan.

We varen de eerste brug onderdoor en varen door naar de volgende brug. Aan de linker oever ligt het centrum van Porto maar al wat we zien is geen jachthaven. Het enige is een oude gammele stijger waar je maar met moeite kon afmeren en waar Martin zeker niet wilde overnachten. Ik ga op zoek naar een toeristenbureau en ondertussen kijk ik ook even rond. Ik vind geen informatie en als de tijd verstrijkt ga ik terug naar de boot. Voor Martin duurde het al veel te lang. Hij wil hier weg en naar Leixões de haven een paar mile terug. Hij verwacht daar een monteur te vinden voor de problemen met de motor. De stroom is intussen gekeerd en het is nog even spannend om alle lijnen waarmee we vast zitten tegelijk los te krijgen. Helaas met wat pijn in de rug van Martin, door alle spanning en een verkeerde beweging, lukte dat en we vliegen met een sneltreinvaart de rivier weer af. De stroom is intussen gekeerd en het is nog even spannend om alle lijnen waarmee we vast zitten tegelijk los te krijgen. Helaas met wat pijn in de rug van Martin, door alle spanning en een verkeerde beweging, lukte dat en we vlogen met een sneltreinvaart de rivier weer af.

Af en aan varen hele aparte rondvaart boten rond met heel veel toeristen. Ook zij genieten van het uitzicht.

Martin wil zo snel mogelijk naar een andere haven, nu merk ik pas hoeveel zorgen hij zich maakte, maar ik geniet nog even van Porto. Ik denk niet dat we hier nog terug komen! Het uitzicht is heel gevarieerd, mooie gebouwen staan pal naast vervallen en ingestorte gebouwen. Beneden zie je onbewoonbare huizen en daarboven prachtige nieuwe. Ook hier is een nieuw huis bouwen zeker goedkoper dan de oude verbouwen. De weg langs het kerkje was waarschijnlijk te smal geworden dus bouw je een weg “brug” ernaast boven het water.   

We blijven niet in Porto maar gaan naar Leixoes

Van Porto varen we op de motor naar Leixões de haven die we op de heenweg hebben overgeslagen.

Nog voor het donker is komen we de jachthaven aan, die in een hoek van de grote commerciële haven ligt. We duiken in een vrije box en Martin gaat ons aanmelden. We kunnen blijven liggen.

In Leixoes proberen we de motor problemen op te lossen.

                                        Wie niet gelooft in wonderen                                                                                             Is geen realist                                  Herman Finkers