25 – De laatste maand van 2011

Nog een paar dagen in Ayamonte. We pakken de fietsen weer, ook in Alcoutim hebben we gefietst maar dat was geen succes, daarom hier maar weer proberen. We willen ook nog wat boodschappen doen. We gaan 5 December naar Nederland voor de feestdagen en de jaarwisseling.

We rijden parallel aan de rivier langs leuke straatjes en gevels naar het noorden. Op een gegeven moment hebben we de stad verlaten en  gaan we langs de rivier omhoog op weg naar de Paradores de Ayamonte

De Paradores-Hotels is een unieke hotelketen in Spanje. De oorsprong van ‘Paradores’ gaat terug tot 1910 toen de Spaanse overheid besloot om een nieuwe hotelstructuur in te richten die nog niet bestond. De keten moest het toeristische imago van Spanje verbeteren en zo ontstonden de Spaanse Staats Hotels genaamd Paradores. De hotels liggen vaak op geweldige plaatsen of bevinden zich in geschiedkundige gebouwen. Enkele jaren geleden was een overnachting in een van deze luxueuze 4-sterren hotels alleen weggelegd voor diegene met een dik gevulde portemonnee, maar dat is nu verleden tijd. Iedereen kan nu in een Parador verblijven en genieten van de luxe, pracht en praal.

Paradores de Ayamonte is niet een oud historisch gebouw maar ligt wel in een prachtig gebied met mooie uitzichten op de rivier de Guadiana en de Algarve, het is het laatste stadje van de provincie Huelva, op de grens met Portugal. Het gebouw is gelegen op de ruïnes van het Romeinse kasteel en vanaf het terras kunt u genieten van de prachtige zonsondergangen aan de monding van de Guadiana.

 

We rijden weer terug via een andere route om nog even bij de supermarkt te gaan en stoppen daarna op het grote plein om in het kleine straatje dat op dat plein eindigt, naar ons favoriete retourtje te gaan om nog wat heerlijke tapas te eten.   

Vertrek uit Spanje om via Faro naar Nederland te gaan.

We vliegen van Faro naar Schiphol – Nederland. Het lijkt onlogisch maar dat valt wel mee. We zitten hier vlak bij de ferry voor de oversteek naar Vila Real de Santo Antonio, (de naam is langer dan de oversteek) en na aankomst daar nemen we een taxie naar het station. De treinreis naar Faro loopt langs de kust via verschillende dorpen. Het is zeker geen sneltrein maar een heerlijke rustige tocht met mooie uitzichten. In Faro nemen we weer de taxie naar de luchthaven.

Vandaag 5 december vliegen we voor ruim een maand om na zeven maanden weer familie en vrienden te bezoeken en het nodige te regelen voor het vervolg van de reis. We hebben alweer een lange lijst met boodschappen om mee terug te nemen.

We hebben een prima vlucht naar Schiphol en daar werden we opgehaald door vrienden uit Den Helder. Het is vreemd om “thuis” te komen in een huis waar we pas een jaar gewoond hebben, maar binnen zijn het onze spullen en ooit zullen we hier vertrouwder zijn als we na de reis hier definitief gaan wonen. In ieder geval is de zee ons vertrouwd en met de fiets zitten we er zo, zelfs sneller dan in Noordwijk en met meer uitzicht.

De eerste dagen rusten we uit en ruimen we op, er zijn  spullen die niet meer mee terug genomen worden. En we maken we nieuwe lijsten van dingen die wel mee moeten. We fietsen veel langs de Noordzee!                                                                                                                               We hebben voor vertrek de auto verkocht aan de garage, deze heeft hem nog niet verkocht en we kunnen hem weer huren, zodat we weer wat mobieler zijn. Al onze familie woont in het midden van het land en vrienden wonen nog ruimer verspreid.

 

Martin heeft voor vertrek van deze reis al last gekregen van zijn blaas en is toen geopereerd waarna het tot nu toe goed ging, maar nu kreeg hij er weer last van. Hij wordt doorverwezen naar het ziekenhuis en kwam in de medische molen terecht. Onderzoeken volgde en als je zoekt kom je altijd wat tegen. Op de Ct. scan bleek er een minuscuul poliepje te zitten. Dit kregen we een week later te horen. Je krijgt dan de keus, over 4 maanden in een buitenlands ziekenhuis het opnieuw laten onderzoeken of gelijk opereren en onderzoeken wat het is. Mart koos voor het laatste en moet wachten op een oproep voor deze ingreep, we weten dus nog niet wanneer die operatie plaats vind. Het zal wel januari worden.

Jan Arts viert zijn 65 ste verjaardag.

Sinds we in Den Helder wonen zijn we lid geworden van de zeilclub hier en lag de boot hier in de haven. We zijn ook nog lid van onze oude zeilclub “Het Y” in Durgerdam waar we sinds de aanschaf van de Breehorn lid zijn. En nu krijgen we een uitnodiging om bij de 65 ste verjaardag van Jan Arts te zijn. Het wordt een hele gezellige avond met allemaal bekende die we al een poosje niet meer gezien hebben. Omdat Jan en Marijke van beide zeilclubs in Durgerdam lid zijn waren er vele vrienden. Het was een prachtig feest, vooral de opperstal meester Chris, ( onze website master ) deed uitmuntend zijn best.                                                                                                                                        

 

Toen wij in december in Nederland aankwamen wilde we het liefs tegelijk in het Nieuwe jaar terug. Maar dat liep iets anders. We waren snel aan de temperaturen gewend en toen we wakker werden met een klein laagje sneeuw was dat een mooi gezicht. Gelukkig ligt de Blue’s niet hier in de haven in het ijs maar in warmer water!

De koude heeft weer plaats gemaakt voor regen en zonneschijn. We hadden gezellige Kerst dagen bij de familie en de jaarwisseling lekker thuis en om 24.00 uur met een fles champagne naar boven om met elkaar het nieuwe jaar te vieren.

     Ik wens je genoeg  stilte om op te kijken naar de sterren.                       Genoeg eenvoud om ontzag te tonen voor het kleine.                               Genoeg vertrouwen, om het goede zijn weg te laten vinden.                   Genoeg verwondering om het ondenkbare te zien gebeuren.