9 – Van Luarca en Viveiro
We ronden de laatste kaap en we zien een vuurtoren een kerk een kapel en een prachtige begraaf plaats met uitzicht over zee. Om deze kaap ligt de volgende haven LUARCA, het is een klein stadje in Asturië. Het stadje ligt tussen steile hellingen aan de monding van het riviertje de Rio Negro en heeft een vissershaventje. Het is alleen niet duidelijk wat we daar aantreffen.
Soms is het prettig om te weten waar je terecht komt als je in een vreemde haven aankomt en dan is Google Earth heel erg handig maar vandaag hebben we er niet zo heel veel aan, zoals zal blijken. De jachthaven is alleen voor lokale kleine bootjes wij moeten waarschijnlijk aan een boei. Er liggen al fransen als laatste, maar zij liggen niet aan 1 maar aan 2 boeien, met de neus aan de eerste boei en met de achterkant aan de andere boei.
Wij volgen hun voorbeeld al hebben we gezien dat dit niet de bedoeling is. Als we klaar zijn komt de havenmeester, die alleen maar zeer rap Spaans spreekt. Hij vind dat we niet goed liggen, we moeten aan één boei en ook aan de muur vast maken zoals de andere boten. Maar dan kunnen we de volgende morgen niet weg. Daar heeft hij op gerekend, hij laat zijn bijboot bij ons achter. Het duurt heel lang voor we dit allemaal snappen, en hij ratelt maar door, met handen en voeten komen we er uit. Als wij, en ook de Fransen, aan de muur vast liggen, moet Mart hem naar de kant brengen. De boot van de havenmeester blijft bij ons aan de boot liggen. De volgende morgen haalt Mart de havenmeester op aan de kade. Hij heeft de lijnen op de kade al losgemaakt en neemt ze mee. Hij brengt Mart weer naar de boot. Als we klaar zijn om te vertrekken maken we de boot los van de boei en weg zijn we. Iedereen blij. Kom daar maar eens op.
Zonder wat gezien te hebben verlaten we weer Luarca, het zal ook wel een mooi stadje zijn maar we hebben nog geen zin om de bijboot op te blazen om naar de kant te gaan dus slaan we dat deze keer over en gaan we weer verder naar de volgende plek.
Van Luarca naar Viveiro
Het is niet zulk mooi weer als de afgelopen dagen, de zon was snel verdwenen en de bewolking nam snel toe. Er is wel genoeg wind om te zeilen, maar er staat een ruwe zee en golven die tegen elkaar inlopen. Omdat we genoeg snelheid lopen hebben niet zoveel last van de golven. We varen met een eenmaal gereefd grootzeil en de kotter fok. Af en toe krijgt de boot een gooi en valt de vin van de windvaan even om maar de boot hersteld zich weer. Maar als we dichter bij de kust komen worden de golven ruwer en hoger. Het laatste gedeelte valt de wind weg vanwege de hoge rotsen zodat we op de motor moesten varen. Dan merkten we weer dat de motor niet helemaal lekker loopt als de boot een gooi krijgt en helling maakt, we zetten de motor zachter en even in z’n achteruit en dan liep de motor weer normaal. Dit hebben we al vaker ervaren maar we weten niet wat er aan de hand is. Martin heeft ernaar gekeken maar nooit zat er wat in de schroef. Wat is er aan de hand ? Onderwater zag Mart een witte rand bij de schroefas uithouder. Is deze misschien losgekomen?
Viveiro ligt aan een diepe baai dus we kunnen rustig binnen varen voordat we de zeilen hoeven weg te halen. We zien mooie strandjes tussen de rotsen. Maar ook rotsen in het water waar we omheen moeten. Er is voldoende ruimte in de haven, we zoeken een plek met de kuip in de zon. Daarna is het tijd om in het havenkantoor in te klaren. Daarna verkennen we het stadje, vlak naast de haven is een grote supermarkt en aan de overkant nog een supermarkt en andere winkels en een bar. Op het plein naast de haven is een kleine polikliniek en EHBO. In het centrum zijn vele restaurants en allerhande gezellige bars.
De volgende dag wil Martin de schroefuithouder van dichterbij bekijken en voelen. Boven water zien we een witte rand en dit betekent dat de bevestiging misschien los is. Hier was vroeger bij andere Breehorns weleens een probleem mee maar dit heeft Mart zeer goed aangepakt en extra verstevigt voordat het bij ons mis zou gaan. Hij gaat te water met pak maar zonder fles en komt weer blij boven, er zit niets los voor zover hij kan zien en voelen. Gelukkig hebben ze hier een botenlift en een stallings plek voor de boot. De havenmedewerkers brengen ons in contact met de eigenaar, hij komt uit België en spreekt Nederlands hij regelt een monteur die eerst wil kijken of de boot wel het water uit moet.
De monteur komt kijken maar ziet ook niets bij de motor, de volgende dag gaan we het water uit. Uit het water blijkt de schroefas uithouder vast te zitten maar is er een randje kopper coat losgekomen net daar waar de overgang zit van het koper naar het polyester. Verzin het maar! Dan moeten we het probleem zoeken bij de motor. Terwijl de monteur buiten bij de schroefas zit te rommelen kijkt Mart binnen bij de motor en ziet de motor bewegen, een van de motor steunen zit los. De andere 3 zitten muur vast en net deze ene is losgekomen terwijl alle vier de motorsteunen tegelijk vorig jaar vernieuwt zijn. Het probleem is gevonden en de oplossing is simpel, vastdraaien en zelf borgende moeren erop bevestigen. We hopen dat het zingen van de motor, dat we hoorden, over is als we langere tijd op de motor varen, anders is het de keerkoppeling. We hopen er het beste van. Nu de boot uit het water is dan maar gelijk het onderwater schip opschuren, dat is ook hard nodig! We zaten even in een dipje maar nu zijn we blij dat we weten wat er aan de hand was en ik moet er even aan wennen dat dit soort dingen erbij horen. Je wilt dat alles goed gaat vooral na al het werk dat Mart eraan gehad heeft maar kennelijk kan het gebeuren dat er iets kapot gaat. Wij gaan vrolijk verder en nemen straks een lekker Spaans drankje. Zo slapen we weer eens op een boot op het droge en gaan we de volgende dag weer te water.
We hebben het hier prima naar ons zin vooral nu de zorgen over de motor weg zijn. Maar dan dient zich het volgende probleem aan, de Genua rolde erg moeilijk in en uit de laatste tijd, Mart moest erg veel kracht zetten. Nadat we de Genua naar beneden hebben gehaald bleek het boven lager kapot te zijn. We hebben in Nederland een adres waar ze Provurl onderdelen reviseren en verkopen. We nemen contact op en horen dat hij er een heeft liggen en hij stuurt hem op. Nu wachten tot het hier aankomt. Dat probleem wordt ook weer opgelost.
We vermaken ons in de oude stad met allerhande festiviteiten. Als er wat te doen is wordt dit aangekondigd door kanon schoten en die hoor je hier zeer regelmatig. Het eerste weekend is er in Viveiro wat te doen en het volgende weekend in een ander dorp. We zijn dol op de Spaanse keuken en de wijn en het bier. Wij doen mee met de Spanjaarden, om 17.00 uur naar de bar voor een drankje met tapas en het liefst beenham of vongole of venusschelpjes in het Nederlands.
Als je vroeger over de brug de stad binnen reed, reed je via de oude stadspoort de stad binnen. Maar het vervoer van vandaag past daar niet meer onderdoor, de weg maakt nu een bocht. Je moet op een andere manier de stad in maar op de meeste plekken zijn de straatjes zo smal dat daar geen auto in past voor ons wandelaars natuurlijk heel prettig.
Vanavond gaan we uit eten op het plein naast de haven, dat geelbruine gebouw. Met z’n zessen, Willem en Ellie Thijssen van de “Elisa” en Hans en Lia van de ”Asterias” die hier al vaker gegeten hebben. De kok maakt 6 verschillend gerechten die we met elkaar kunnen delen. We smullen van de heerlijke gerechten de kok heeft extra zijn best gedaan en ook de wijn smaakt prima. Het was een heel gezellige avond, jammer dat zij morgen weer weg gaan. Maar zo is het leven van reizigers.
Willem, Ellie, Hans en Lia zijn vanmorgen uitgevaren maar Hans komt met de Asterias weer terug, hij denkt wat in de schroef te hebben. Voor de tweede maal mag Mart overboord. Maar deze heeft echt wat in de schroef, een stuk blauwe lijn. De lijn wordt als souvenir meegenomen en de tocht kan weer vervolgd worden. Iedereen heeft weer even meegeleefd. Heerlijk als het probleem weer is opgelost.
Na een paar dagen gaan ze weer verder, wij blijven nog even wachten op de pakjes uit Nederland.
Maandag 25 juli 2011. Wij wachten nog op het boven lager van de rolfok maar eens zal het komen! Ik ben al een paar keer bij het postkantoor geweest. Deze is tegenover de ingang van de haven. Net vandaag is het weer een feestdag in Spanje en is alles gesloten, er is een concert met Spaanse muziek en dans. Altijd weer leuk! De volgende dag is het boven lager aangekomen.
Eindelijk is het pakketje aangekomen en Mart gaat gelijk aan het werk. Na een half uurtje werk kan het zeil erop en zijn we klaar voor vertrek.
Wat hebben wij het hier naar ons zin gehad. Ondanks het wachten hebben we ons geen moment verveeld. Als we willen vertrekken is het nog grijzer dan het al was nu ook met regen maar de wind is aardig rustig en de deining is er nu ook weer uit, we wachten nog een dag hopelijk staat de wind morgen niet tegen. De volgende morgen halen we de weerberichten weer op en het lijkt in de loop van vandaag te verbeteren. Na 11 nachten Viveiro kunnen we weer verder. De lucht is grijs met slecht zicht en regen. We wachten even tot de mist is opgetrokken en na een 1½ uur kunnen we vertrekken.