18 – Nog twee dagen verkennen we prachtige plekken in Lissabon.
Even het geheugen opfrissen met de kaart van Lissabon. Vandaag lopen we verder beneden langs Bairro Alto via twee pleinen naar het Marqués of Pombal Square en het Parque Eduardo VІІ en vandaaruit terug naar de kust om met de tram naar Alfama en naar 1. Castélo São Jorge te gaan.
Praça Dom Pedro IV, in de volksmond, Praça do Rossio
We stappen uit de dubbeldeks bus, midden in het centrum van Lissabon op het Praça do Rossio. Dit plein mag zichzelf een van de hoofdpleinen noemen van Lissabon. Het ligt in de sfeervolle wijk Baixa. Het plein vormt een knooppunt in Lissabon tussen de stadsdelen Bairro Alto en Chiado aan de ene kant en Castelo Sao Jorge en de wijk Alfama aan de andere kant.
Staande op het plein zien we de top van de Santa Justa-lift en het Carmoklooster.
Aan het plein zijn diverse gezellige terrassen waar we een kopje koffie gaan drinken voordat we aan de wandeling beginnen.
In het midden van het plein staat een 28 meter hoge zuil die hier in 1870 is geplaatst. Bovenop de zuil staat het beeld van koning D. Pedro IV, die in zijn rechterhand de grondwet vasthoudt. Aan de voet van de zuil staan allegorische beelden die Recht, Moed, Terughoudendheid en Wijsheid voorstellen.
In 1889 zijn twee indrukwekkende barokfonteinen toegevoegd, een aan elke kant van de zuil, waar nu vriendelijke straatventers bloemen verkopen.. De fonteinen zijn identiek aan elkaar en de beelden op de fonteinen zijn mythische figuren. De fonteinen zijn gemaakt door een Franse beeldhouwer.
In het midden van het plein staat een 28 meter hoge zuil die hier in 1870 is geplaatst. Bovenop de zuil staat het beeld van koning D. Pedro IV, die in zijn rechterhand de grondwet vasthoudt. Aan de voet van de zuil staan allegorische beelden die Recht, Moed, Terughoudendheid en Wijsheid voorstellen.
Vergeet niet te genieten van de mooie patronen van de zwart witte tegeltjes op de grond. De straten van Lissabon zijn vaak prachtig bedekt met calçada, kleine vierkante steentjes, die gelegd worden in een mozaïek. De bestrating van Rossio heet Mar Largo (wijde zee). Wanneer je daar langs of op loopt dan snap je de naam. Je kan er zelfs een beetje zeeziek van worden als je er te lang naar kijkt. De golven symboliseren de ontmoeting tussen de Taag en de Atlantische Oceaan.
Voor ons zien we aan het einde van het plein het Neoklassieke Teatro Nacional Dona Maria II. In de 15e stond hier het Estaus paleis, dat door een brand verwoest is. In 1842 werd begonnen met de bouw van het theater. Maar weer werd het gebouw grotendeels verwoest door een brand in 1964 en weer werd het gebouw in zijn oude glorie herbouwd. Sinds 2012 is het een Nationaal Monument.
Estação de Caminhos de Ferro do Rossio of “Station Rossio”.
We lopen langs het theater de straat in, en zien aan de linker kant van de straat een apart gebouw, het Estação de Caminhos de Ferro do Rossio of in het kort, Station Rossio. Dit is niet wat je verwacht van een station. Het station ligt midden in het centrum tussen de pleinen Rossio en Praça dos Restauradores. Hier vertrekken alleen de treinen van en naar Sintra. Bijzonder is als je vertrekt met de trein dat je direct door een tunnel gaat door de heuvels die het centrum van Lissabon omringen. Het is een van de meest karakteristieke monumenten van Baixa. Het gebouw werd aan het eind van de 19e eeuw gebouwd. De architect liet zich inspireren door de Manuelstijl, een Portugese laat gotische stijl met decoraties die verwijzen naar de zee, met afbeeldingen van schelpen, scheepstouwen, koraal en naar de ontdekkingsreizen. De periode, waarin deze stijl toegepast werd, is die van de reizen van Vasco da Gama, die de reisroute naar India vastlegde. De buitenkant wordt gekenmerkt door de twee hoefijzers en de elegante klokkentoren. Een andere bijzonderheid zijn de perrons die liggen ongeveer 30 meter hoger dan het niveau waar je binnenkomst in het station. Boven de sporen kunt u het ijzeren dak zien dat ontworpen is door Gustave Eiffel.
Praça dos Restauradores ofwel het Restauradores-plein.
We lopen verder naar het volgende plein, het Praça dos Restauradores ofwel het Restauradores-plein. Midden op het plein staat de majestueuze obelisk van het Monumento dos Restauradores trots op een aantrekkelijk met mozaïek geplaveid gebied. Het werd ingehuldigd in 1886 en heeft twee bronzen beelden, die de “overwinning” en “onafhankelijkheid” symboliseren. In 1640 werd Portugal bezet door Spanje en die overheersing duurde 60 jaar. Evenals werden er plaquettes aangebracht ter herdenking van degenen die zijn gesneuveld in de belangrijkste veldslagen van de Portugese Restauratieoorlog.
Monumento dos Restauradores
Rond het plein staan een aantal van de meest iconische gebouwen van de stad. Aan de ene kant van het plein bevindt zich het prachtige Edén Hotel in een markant gebouw dat vroeger een bioscoop was en het Condes Cinema, beide mooie voorbeelden van art-deco-bouwstijl. Wat verder op het plein de het Palácio Foz. Gebouwd in barokstijl tussen 1755 en 1777 voor de markies van Castelo Melhor, is het grootste en belangrijkste gebouw op het plein.
via Avenida da Liberdade naar Rotunda do Marquês de Pombal en Parque Eduardo VІІ
We gaan verder naar het noorden via de Avenida da Liberdade. “Avenue of Liberty” het is een prachtige laan, iets meer dan een kilometer lang. Omdat de laan zo lang is stappen we al snel op de bus. Het is de statigste laan van Lissabon, met negentiende-eeuwse gebouwen en trottoirs bedekt met mozaïeken die aangename zwart-witte patronen vormen.
De boulevard is 90 meter breed met in het midden een brede strook met bomen, parken en waterpartijen overdekte terrassen en cafés. Hij staat bekend als een van de duurste winkelstraten van Europa en als de thuisbasis van talloze luxe winkels, boetieks, hotels en ambassades. De laan werd gebouwd in 1879, toen het voormalige park werd veranderd in een grote boulevard. Sindsdien is het uitgegroeid tot een van de meest prestigieuze adressen in Portugal
Rotunda do Marquês de Pombal
Het plein is een eerbetoon aan Sebastião José de Carvalho e Melo, de staatsman die van 1750 tot 1777 eerste minister van Portugal was. Hij kreeg van de toen heersende koning de titel van Markies van Pombal en die titel wordt nog steeds gebruikt. In het midden van het plein, staat een beeld van de Markies van Pombal, waar hij met één hand rust op een leeuw, symbool van macht en zijn ogen gericht op de wijk Baixa Pombalina, een deel van het centrum van Lissabon dat Pombal herbouwde na de aardbeving van 1755. Het bronzen beeld, werd onthuld op 13 mei 1934, en staat op een 40 meter hoge zuil.
We lopen het Parque Eduardo VII in. Koning Eduardo VII van het Verenigd Koninkrijk, is degene waarna het park is vernoemd in 1902. Dat komt door het bondgenootschap die Portugal en het Verenigd Koninkrijk hadden getekend. Ze wilde de samenwerking op deze manier vieren met elkaar. Van verre hadden we al de hele grote vlaggen van Portugal gezien en hoe dichterbij we komen hoe groter ze worden!
Vanuit het park gaan we op weg naar een van de zeven heuvels, de wijk Alfama en Castelo de São Jorge
We lopen terug naar de rotonde waar de bussen van de hop-on/hop-off staan. En rijden via de lanen en pleinen terug naar Baixa, bij het strand en het Praça do Comércio stappen we uit.
De wijk Alfama ligt op een van de zeven heuvels van Lissabon, tussen Castelo de São Jorge en de Taag. Alfama is oudste wijk van Lissabon en bleef nog redelijk gespaard tijdens de aardbeving van 1755. Vanaf het eindpunt van de tram, lopen we nog een stukje door de steile straatjes van de wijk Alfama omhoog.
De wijk Alfama ligt op een van de zeven heuvels van Lissabon, tussen Castelo de São Jorge en de Taag. Alfama is oudste wijk van Lissabon, in de tijd van de Moorse overheersing bestond Lissabon alleen uit Alfama en bleef nog redelijk gespaard tijdens de aardbeving van 1755. Vanaf het eindpunt van de tram, lopen we nog een stukje door de steile straatjes van de wijk Alfama omhoog.
Castelo de São Jorge, is het bekendste kasteel van Lissabon dat op een 110 meter hoogte ligt. Dit kasteel, dat gebouwd werd door de Moren, ligt op de hoogste heuvel van de stad. Het is een van de oudste bouwwerken van Lissabon en is gebouwd door de Moren op de resten van een vesting uit de 5e eeuw.
Het Kasteel torent hoog uit boven Lissabon. Het uitzicht vanaf de kasteelmuren is adembenemend. Het ligt op de hoogste heuvel van Lissabon, Er is ook een Miradouros en van hieruit hebben we een prachtig zicht op het Praça do Comércio.
We lopen een stukje door naar de Miradouro de Santa Luzia. Omdat het kasteel op de top van de hoogste heuvel van Lissabon staat biedt het daardoor het meest complete uitzicht over de stad. Alleen al voor het uitzicht is het de moeite waard om het monument te bezoeken. Prachtig uitzicht hebben we en een lekker drankje.
We wandelen langzaam naar beneden. Het is een pittoreske wijk met nauwe, kronkelige straatjes en trappen. Al wandelend door Alfama maak je kennis met de authentieke Portugese identiteit en kom je op iedere hoek traditionele restaurants en barretjes tegen.
De Street Art scene in Lissabon is één van de meest levendige in Europa. De gemeenteraad heeft hierbij een actieve rol gespeeld. Verspreid over de stad kun je de meest uiteenlopende werken vinden, van grote kleurrijke muurschilderingen tot subtiele verstopte werken. Voor een flinke dosis Street art is Lissabon absoluut een topbestemming! In en rond het oude centrum barst het van de art hotspots.
Ik kan nog veel meer foto’s plaatsen, maar het is wel even genoeg. We nemen de tram weer naar beneden naar de rivier en vandaar de dubbeldekker naar de haven. Morgen gaan we het laatste deel bekijken.
De laatste dag Lissabon. We rijden langs de rivier naar Belém het westelijke deel van de stad.
De bekendste attracties van Lissabon zijn niet in het centrum te vinden, maar een paar kilometer stroomafwaarts langs de Taag in de wijk Belém. We stappen uit de bus bij het Padrão dos Descobrimentos het “Monument van de ontdekkingen” ter ere van de Portugese ontdekkingsreizigers die in de 15e en 16e eeuw de wereld hebben verkend.
Het monument is een 52 meter hoog bouwwerk van kalksteen en lijkt op de boeg van een typisch Portugees zeilschip met zeilen. Het lijkt net alsof de wind van achteren komt en het schip verder blaast. Op het plein is een mozaïek aangelegd. Hierin is een windroos verwerkt met daarin een wereldkaart waarop de ontdekkingsreizen zijn uitgetekend.
Wanneer je goed kijkt kun je in totaal 33 beelden zien van prominente figuren uit het tijdperk van de grote ontdekkingen, voornamelijk kunstenaars, wetenschappers, reizigers, cartografen maar ook leden van het koningshuis. Maar voorop staat natuurlijk Hendrik de Zeevaarder. Ze zijn allemaal verbonden met de reis.
In 1960 was het 500 jaar geleden dat Hendrik de Zeevaarder, Infante Dom Henrique de Avis, overleed. Ter gelegenheid daarvan werd het monument opgericht. Vooraan staat Hendrik zelf, gevolgd door koning Manuel I, Vasco da Gama, cartograaf Magellan, en een hele stoet andere beroemde Portugezen onder wie de dichter Luis de Camŏes. De enige vrouw in het gezelschap is Felipe van Lancaster, Hendrik’s moeder.
We wandelen langs de Taag naar de volgende bezienswaardigheid. Het is het oudste gebouw, de Torre de Belém een verdedigingstoren aan de Taag gebouwd tussen 1515 en 1521. De Toren stond oorspronkelijk op een klein eilandje, ongeveer in het midden van de Taag. Door de aardbeving van 1755 wijzigde de loop van de rivier zich en, met het geleidelijk opschuiven van de oever, ligt de toren nu vrijwel ‘aangemeerd’ aan de kade.
We passeren een oud vliegtuig uit de oorlog en dan staan we voor de Torre de Belém. Er staat een lange rij om binnengelaten te worden.
We hebben geen zin om in de rij aan te sluiten.
De Torre de Belém werd opgericht als ceremoniële toegangspoort tot Lissabon en het verdedigingssysteem voor de Taag. De toren werd gebouwd tussen 1515 en 1521. De Torre de Belém stond oorspronkelijk op een klein eilandje, ongeveer in het midden van de Taag. Door de grote aardbeving van 1755 wijzigde de loop van de rivier zich en, met het geleidelijk opschuiven van de oever, ligt de toren nu vrijwel ‘aangemeerd’ aan de kade.
Het Palacio Nacional de Belém is de officiële verblijfplaats van de president van Portugal. Het paleis is de voormalige residentie van de Portugese koninklijke familie. Het complex bestaat uit verschillende gebouwen, vleugels, binnenplaatsen en tuinen, welke gebouwd zijn tussen de 18e en 21e eeuw. Het paleis is alleen op zaterdag geopend, maar door de tuinen wandelen is ook mooi.
We lopen verder het centrum van Belém binnen waar het ook druk is zoals overal in Lissabon.
In 1837 begon een bakker in Belém met het maken van de originele Pastéis de Belém, volgens een eeuwenoud recept uit de Mosteiro dos Jerónimos klooster. Dat geheime recept wordt in de bakkerij elke dag opnieuw met de hand gemaakt, uitsluitend op ambachtelijke wijze. Zelfs vandaag de dag bieden de unieke smaak van de aloude Portugese zoete bereiding. We sluiten we aan in de lange rij wachtende om de wereld beroemde Pasties de Belém te kopen. Duizenden gaan er dagelijks over de toonbank en ze zijn werkelijk heerlijk!
De winkel en het restaurant is een plaatje om te zien. We vinden een plaatsje in het restaurant en we genieten van de koffie en de Pastéis. Een bezoek aan Belém is niet compleet voordat je hier Pastéis de Belém hebt gegeten.
De twee laatste bezienswaardig heden slaan we over. We hebben genoeg gebouwen en parken gezien. We willen weer de zee ruiken en de golven horen klotsen tegen de boot!
Op de terug weg stoppen we nog even bij de overdekte markt om nog wat boodschappen te doen voor morgen. Het is een van de mooiste markthallen die ik ooit heb gezien met al de Azulejo tableaus.
