22 – Terug naar Portimão en daarna naar Alvor

We zijn onderweg terug naar Portimão. We wisten al dat de “Friends” stuurwiel problemen had en bij Culatra kwam dat weer te spraken. Mart bood zijn hulp aan en daarom gaan we mee terug naar Portimão. Vooral de uitvaart bij Culatra gaf even spannende minuten of het stuurwiel geen problemen zou geven.

De hele stuurstand moest uit elkaar en met hulp van de ex Nederlandse mijnenveger “Van Straelen” die een werkplaats aan boord heeft, konden de mannen terecht voor hulp. En verder de rivier op is aan het eind van het dorp een commerciële haven met verschillende watersport bedrijven  en een plaatselijke draaierij die de benodigde spullen kon leveren en zo kwam het geheel in orde. Zelfs de kleinste speling kon met stel ringen verholpen worden zodat het stuurwiel weer als nieuw liep.

Terwijl er op de “Friends” gewerkt werd ging ik met Louise en Jasper met de dinghy naar het strand om van het strand en de zee te genieten.

Niet alleen de mannen hadden werk ook de dames konden aan de slag er moest nog een spinaker slurf gemaakt worden. Het eerste gedeelte was er. Peter had van zijn werkgever een reclame zuil van Heineken gekregen. Deze kon voor het eerste gedeelte dienst doen. 

Maar deze was tekort en moest dus verlengt worden, de lappen kast werd opengetrokken en daar kwam zelfs rood wit en blauw uit. Dagen waren we aan het werk dan weer aan boord van de Blue ’s om te naaien en dan weer bij de Friends. Zelfs de “Bo”, een Nederlands zeiljacht met Ronne, Bouke en de kinderen Inge en Lieke aan boord, leverde ook nog stof aan om op de totale lengte van de spinaker te komen.

Na dagen van naaien, passen en meten kan de slurf de lucht in. Hij is prachtig geworden en de enige in zijn soort.                                            Mart en Peter hebben in de tussentijd ook nog de Bo geholpen die op de kant staat om het onderwaterschip schoon te maken.                        

Ik kan nog even met de kinderen naar het strand. We vinden het alle drie heerlijk in de zee en Louise doet al pogingen om de schoolslag onder de knie te krijgen. Als we weer terug zijn op de “Friends” dan mag ik de kinderen vermaken met voorlezen terwijl Anita het eten kookt.

De volgende dag gingen we met zijn alle naar het strand. Dit was helemaal het einde voor de kinderen, zowel op het strand als in de zee vermaakten we met ons allen. We konden er geen genoeg krijgen.  Na het strand gingen we de trap op naar de douches en spoelde we ook gelijk de was weer uit. Dat scheelt met het water verbruik aan boord.

Schoon gewassen, gaan wij  naar de strandtent om frieten en bitterballen te eten en namen we ook een glaasje of blikje voor de heren. Als we naar de boot terug gaan is het strand al bijna verlaten. In de bijboot en weer naar de boot, weer een drukke dag voorbij. Waar blijft de tijd?

Naar de gemeente haven van Portimão

Het werk aan boord van de Friends is gedaan en zelfs extra door een Genua slurf te maken. Zij zijn bijna klaar voor vertrek, samen met Anita en Peter willen we naar de gemeente haven van Portimão toe. Wij zijn daar al eerder geweest, je ligt er direct bij het centrum en je kunt er tanken voor auto prijzen. De Friends tanken eerst en wij leggen aan en vragen waar de Friends kan liggen. Maar dat is niet mogelijk er mag maar één passant liggen ook al is er plaats, geen uitzondering mogelijk.

De Friends gaan terug voor anker, laten de was achter die wij willen doen en komen ’s avonds terug met de bijboot om ons mee uit eten te nemen. Natuurlijk naar een ons bekent restaurantje.

 

Na het smullen van de heerlijke gegrilde vis, gaan we spelend en wandelend naar de boot. Louise vind een prachtige tak die ik moet bewonderen en natuurlijk kijken door de kunstwerken.

Het afscheid nemen is even moeilijk maar morgen zijn wij weer terug op onze plek voor anker en kunnen we nog een laatste dag naar het strand. En dan komt ook opa die met hen meevaart naar Madeira

We nemen afscheid van Anita Peter Louise en Jasper met wie we in Nederland de Volkeraksluisen uitvoeren op weg naar nieuwe bestemmingen. We hadden elkaar een keer ontmoet op een vertrekkersdag, waar mensen met plannen om een lange zeilreis te maken bij elkaar kwamen. En toevallig troffen wij elkaar bij het verlaten van Nederland. De tweede ontmoeting was in het noorden van Spanje en daarna volgde Portugal, Lissabon en de Algarve. En nu nemen we afscheid van elkaar en zien we elkaar pas weer als wij over vele jaren terug zijn in Nederland.

 

De Friends gaat nu naar Madera en daarna de Canarische eilanden en een rondje over de Atlantische oceaan en weer terug naar Nederland. Wij hebben de tijd voor onszelf en willen komende winter een maand naar Nederland en daarna naar Gibraltar om weer terug te varen naar de Algarve en daarna oversteken naar Madeira.

Later krijg ik onderstaande foto’s gestuurd via de mail van hun bezoek aan ons. Ik was te druk met de hapjes en drankjes en heb geen foto’s gemaakt van ons allen.

Morgen gaan we naar Alvor, een smalle ondiepe rivier monding.
De herinnering die je later wilt hebben, moet je nu maken.